Ενδιαφέροντα Στην Περιοχή

Το εκκλησάκι του Αγίου Γεωργίου, στην έξοδο της Νεμέας, στη Νοτιοδυτική πλευρά της πόλης, στην περιμετρική παρακαμπτήριο είναι κηρυγμένο ως διατηρητέο μνημείο. Πρόκειται για έναν μικρό ναό, που είναι άμεσα συνδεδεμένος με την εκκλησιαστική ιστορία της περιοχής. Μονόχωρος, με κεραμοσκεπή στέγη, ξύλινο τέμπλο και θαυμάσιες εικόνες φιλοτεχνημένες το 1932, αποτελεί ένα από τα στολίδια και τα καμάρια της Νεμέας. Κτιριολογικά, δομικά και από τα χρησιμοποιούμενα υλικά, ο ναός ανάγεται στα όψιμα χρόνια της τουρκοκρατίας.

Το Μουσείο ιδρύθηκε στο πλαίσιο του ανασκαφικού προγράμματος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο Berkeley, χάρη στη γενναιοδωρία του κ. Rudolph A. Peterson. Το Μουσείο δωρήθηκε στο Ελληνικό Κράτος και εγκαινιάσθηκε το 1984 και έχει πλούσιες αρχαιολογικές συλλογές.

Ένα από τα σημαντικότερα μυκηναϊκά νεκροταφεία της Πελοποννήσου, βρίσκεται μόλις λίγα χιλιόμετρα από τη Νεμέα, στο λόφο πάνω από το χωριό Αηδόνια (Μπότσικα). Το νεκροταφείο περιλαμβάνει 21 θολωτούς τάφους, συλημένους ως επι το πλείστον, οι οποίοι τοποθετούνται χρονικά μεταξύ 16ου και 13ου αιώνα π.Χ. Ανασκάφτηκε μεταξύ 1978-1980. Εδώ βρέθηκε και η συλλογή του Θησαυρού των Αηδονιών που φιλοξενείται σήμερα στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Νεμέας.

Οι «πολύχρυσες Μυκήνες», το βασίλειο του μυθικού Αγαμέμνονα, που πρώτος ύμνησε ο Όμηρος στα έπη του, είναι το πιο σημαντικό και πιο πλούσιο ανακτορικό συγκρότημα της ύστερης Εποχής του Χαλκού στην Ελλάδα. Σύμβολο της ηρωικής Ελλάδας, oι Μυκήνες, ένας από τους πιο σπουδαίους αρχαιολογικούς χώρους, παγκόσμια γνωστός, περιβάλλονται με το μαγικό πέπλο του μύθου των Ατρειδών, που τις περιπέτειές τους ιστορούν οι αρχαίοι τραγικοί. Το όνομά τους δόθηκε σ’ έναν από τους πιο λαμπρούς πολιτισμούς της ελληνικής προϊστορίας, το μυκηναϊκό και οι μύθοι που συνδέονται με την ιστορία τους διαπέρασαν τους αιώνες, με τα ομηρικά έπη και τις μεγάλες τραγωδίες της κλασικής εποχής, ενώ ενέπνευσαν και συνεχίζουν να εμπνέουν παγκόσμια την πνευματική δημιουργία και την τέχνη. Ως πόλη της Αργολίδας, απέναντι απ’ τον Αργολικό κόλπο, στο ΒΑ μυχό της πεδιάδας του Άργους, σε στρατηγικό σημείο, δέσποζε σε πολλές οδικές αρτηρίες. Σήμερα, στη θέση αυτή υπάρχει το μικρό χωριό Μυκήνες (Χαρβάτι, επί τουρκοκρατίας) και τα ερείπια της Ακρόπολης, που θυμίζουν πάντα τις μακρινές και ένδοξες εποχές.

Μόνο λίγα χιλιόμετρα από την Νεμέα , βρίσκουμε την Αρχαία Κόρινθο και τον αρχαιολογικό χώρο της, μοναδικό και αντιπροσωπευτικό της ιστορίας της. Η πρώτη εγκατάσταση ανθρώπων στην περιοχή γίνεται τη νεολιθική εποχή, στους ανατολικούς πρόποδες του Ακροκορίνθου. Στα ίχνη της ολβίας Κορίνθου λοιπόν, θα συναντήσουμε τον επιβλητικό ναό του Απόλλωνα, την Αγορά, το ναό της Οκταβίας, τα Καταστήματα της Οδού Λεχαίου, το «Βήμα του Αποστόλου Παύλου», το Θέατρο και το Ωδείο. Μπαίνοντας στον αρχαιολογικό χώρο, πάνω από τον κεντρικό χώρο της αγοράς, δεσπόζει ο αρχαϊκός ναός του Απόλλωνα, χτισμένος στα 530 π.Χ. Οι δωρικοί μονολιθικοί κίονες με την αρχαϊκή αυστηρή γραμμή τους, ήταν 6 στις στενές πλευρές και 15 στις μακρές. Σήμερα μόνον εφτά από αυτούς παραμένουν περίοπτοι στη θέση τους. Η οροφή στηριζόταν σε εσωτερικές κιονοστοιχίες και ο ναός ήταν χωρισμός σε δύο δωμάτια, πρόναο και οπισθόδομο. Οι εφτά αυτοί κίονες ήταν το μόνο εμφανές κτίσμα πριν ξεκινήσουν οι ανασκαφές.

Η Διώρυγα της Κορίνθου είναι διώρυγα η οποία ενώνει τον Σαρωνικό με τον Κορινθιακό κόλπο, στη θέση του Ισθμού της Κορίνθου, λίγο ανατολικότερα από την πόλη της Κορίνθου. Κατασκευάστηκε μεταξύ των ετών 1880-1893, έργο του Έλληνα μηχανικού Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη. Η κατασκευή της είναι αποτέλεσμα της αναπτυξιακής πολιτικής του πρωθυπουργού Χαρίλαου Τρικούπη, ο οποίος με την κατασκευή μεγάλων έργων υποδομής στόχευε στη δημιουργία ενός σύγχρονου και οικονομικά ανεπτυγμένου κράτους. Στα αρχαία χρόνια μεταξύ του τείχους του Ισθμού και του περιβόλου του υπήρχε η δίολκος, οδός μέσω της οποίας μεταφέρονταν εμπορεύματα και μικρά πλοία για να αποφευχθεί ο περίπλους της Πελοποννήσου. Η ιδέα της διώρυγας υπήρχε ήδη από την εποχή του Περίανδρου, το 602 π.Χ. Ο πρώτος που προσπάθησε την υλοποίησή του ήταν ο Νέρων, το 66 μ.Χ., σε σχέδια του Ιούλιου Καίσαρα και του Καλιγούλα. Μετά το θάνατο του Νέρωνα, συνέχισε την προσπάθεια ο Ηρώδης ο Αττικός, ο οποίος όμως την εγκατέλειψε. Οι εργασίες για τη διώρυγα άρχισαν το 1880, από την Διεθνή Εταιρεία της Θαλασσίου Διώρυγος της Κορίνθου. Λόγω έλλειψης κεφαλαίων το έργο ολοκληρώθηκε από εταιρεία του Ανδρέα Συγγρού το 1893. Η διώρυγα έχει μήκος 6.346 m, πλάτος στην επιφάνεια της θάλασσας 24,6 m, στο βυθό της 21,3 m, ενώ το βάθος της κυμαίνεται από 7,50 έως 8 m.

Το Ναύπλιο ή Ανάπλι είναι πόλη της Πελοποννήσου, πρωτεύουσα του Νομού Αργολίδας και ο κυριότερος λιμένας της ανατολικής Πελοποννήσου. Είναι περίπου 43 km από την Νεμέα και σύμφωνα με την απογραφή του 2001 είχε 13.822 κατοίκους. Είναι μια απ’ τις πιο γραφικές πόλεις της χώρας, και υπήρξε πρωτεύουσα του ελληνικού κράτους στα χρόνια 1828 – 1833. Το Ναύπλιο είναι γνωστό για το Μπούρτζι, μικρό φρούριο χτισμένο σε νησίδα μέσα στο λιμάνι, για το Παλαμήδι, ενετικό φρούριο που δεσπόζει στην πόλη, για την Ακροναυπλία (τουρκ. Ιτς-Καλέ), έτερο φρούριο ενετικό, επί της ομώνυμης χερσονησίδας, καθώς και ως τόπος δολοφονίας του Ιωάννη Καποδίστρια. Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία στην τοποθεσία της σημερινής πόλης ίδρυσε ο Ναύπλιος τη Ναυπλία, η οποία οχυρώθηκε με κυκλώπεια τείχη. Αρχαιολογικά ευρήματα αποδεικνύουν την ύπαρξη της πόλης από τα μυκηναϊκά κιόλας χρόνια. Το Ναύπλιο αποτελεί δημοφιλή προορισμό των κατοίκων της Αθήνας και της Πελοποννήσου καθώς απέχει λίγο και από τις δυο περιοχές. Στα ομορφότερα κτήρια της πόλης είναι το μέγαρο Άρμανσμπεργκ (κατοικία του αντιβασιλέα της Ελλάδος Άρμανσμπεργκ) καθώς και το αρχαιολογικό μουσείο στην πλατεία Συντάγματος. Στην πόλη λειτουργεί επίσης παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης.